1.
சற்றைக்கு முன்
ஜன்னல் சட்டமிட்ட வானில்
பறந்து கொண்டிருந்த பறவை எங்கே?
அது
சற்றைக்குமுன்
பறந்து கொண்
டிருக்கிறது.
2.
பறந்து செல்லும்
பறவையை
நிறுத்திக் கேட்டான் :
பறப்பதெப்படி?
அமர்ந்திருக்கையில்
சொல்லத் தெரியாது கூடப்
பறந்து வா
சொல்கிறேன் என்றது.
கூடப்பறந்து கேட்டான் :
எப்படி?
சிரித்து உன்போலத்தான்
என்றது.
சிரித்து உன்போலத்தான்
என்றது.
அட ஆமாம்
ஆனால் எப்படி
எனக் கீழே கிடந்தான்
பறவை
மேலே பறந்து
சென்றது.
(பிப்ரவரி - மே 1979 ழ இதழில் வெளிவந்த கவிதை)
சற்றைக்கு முன்
ஜன்னல் சட்டமிட்ட வானில்
பறந்து கொண்டிருந்த பறவை எங்கே?
அது
சற்றைக்குமுன்
பறந்து கொண்
டிருக்கிறது.
2.
பறந்து செல்லும்
பறவையை
நிறுத்திக் கேட்டான் :
பறப்பதெப்படி?
அமர்ந்திருக்கையில்
சொல்லத் தெரியாது கூடப்
பறந்து வா
சொல்கிறேன் என்றது.
கூடப்பறந்து கேட்டான் :
எப்படி?
சிரித்து உன்போலத்தான்
என்றது.
சிரித்து உன்போலத்தான்
என்றது.
அட ஆமாம்
ஆனால் எப்படி
எனக் கீழே கிடந்தான்
பறவை
மேலே பறந்து
சென்றது.
(பிப்ரவரி - மே 1979 ழ இதழில் வெளிவந்த கவிதை)
Comments
ஜன்னல் சட்டமிட்ட வானில்
பறந்து கொண்டிருந்த பறவை எங்கே?
அது
சற்றைக்குமுன்
பறந்து கொண்
டிருக்கிறது.//
ஒருக்ககணம் என்கிற காலத்தை மொழியின் வேகத்தடன் சொல்லும் கவிதை. எனக்குப் பிடித்த ஆச்சர்யமான கவிதைகளில் ஒன்று. காலம் நமக்காக நிற்பதில்லை என்பதை சொல்லும் கவிதையும்கூட.
இரண்டாவது கவிதையும் அனுபவம் பற்றிய உணர்வை தரும் நல்ல கவிதை.