அழகியசிங்கர்
காலையில் பொழுது விடிந்ததும்
தூங்கியும் தூங்காமலும்
எழுந்து கொஞ்சம் உட்கார்ந்தபிறகு
ஞாபகம் வருகிறது
வளசரவாக்கம் என்று
8.30மணி அளவில்
ஓடி ஆடிப் போக முடியாத வயதில்
ஏதோ தொத்தல் வண்டியில்
ஏறி
எதிர்படும் கூட்டத்தைப்பற்றி
கவலைப்படாமல்
முகத்தில் புன்னகை மாறாமல்
இதோ
வளசரவாக்கம்
வந்து நுழைந்தவுடன்
என் சீட்டில் போய் அமர்ந்து கொள்வேன்
ஏதோ கனவுலகில் இருப்பதுபோல்
தோற்றம்
பலவிதமான மனிதர்களைப்
பார்த்து பார்த்து
அவர்கள் ஏதோ சொல்ல
நானும் கேட்பேன்
பின் நான் ஏதோ சொல்ல
அவர்களும் கேட்பார்கள்
வளசரவாக்கம் வளசரவாக்கம்
சக ஊழியர்கள் அவர்கள்
இருக்கைகளில் போய் அமர்ந்து
எதிர்படும் நீண்ட கூட்டத்தை
சமாளிப்பார்கள்
வளசரவாக்கத்தில்தான்
இருக்கிறோமா
என்பது தெரியாமல்
வாகன நெரிசல்
பிரதான சாலை வழியாக
போய் வந்தவண்ணம் இருக்கும்..
நான் வெளியே வரும்போது
இருட்டாகிவிடும்..
வீடு போய் சேர்வதற்குள்
போதும் போதுமென்றாகிவிடும்
இப்படித்தான் கிலி உண்டாக்குகிறது
வளசரவாக்கம்..
09.04.2013
Comments
(20 வருட அனுபவம்...)