1978 ஆம் வாக்கில் எங்கள் தெருவிற்கு வந்துவிட்டோம. தெருவின் இரு பக்கங்களிலும் சாக்கடைகள் இருக்கும். அவ்வப்போது சாக்கடை அடைத்துக் கொள்ளும். என் அப்பாதான் தெருவிற்கு தலைவர். அவர்தான் வேறு வழியின்றி அடைத்துக் கொண்டிருக்கும் சாக்கடை சகதியை அப்புறப்படுத்துவார்.
அதிமுக சார்பில் நின்ற ஒரு எம்எல்ஏ தெருவிற்கு தேர்தலுக்கு முன் வந்திருந்து ஒவ்வொருவரிடமும் தெருவைப் பற்றிய குறைகளை கேட்டார். எல்லோரும் சாக்கடையைப் பற்றியும், முனையில் கட்டியிருக்கும் மாடுகளைப் பற்றியும் சொன்னோம்.
ரொம்ப நாளைக்குப் பிறகு சாக்கடைப் பிரச்சினை தீர்ந்தது. ஆனால் மாடுகள் பிரச்சினை தீரவில்லை. தெருவின் இன்னொரு முனை வழியாக வேறு ஒரு பிரதான சாலைக்குச் சென்று விடலாம். ஒரு சந்து வழியாக போக வேண்டும். அந்தச் சந்தின் பெயர் மொட்டையம்மாள் சந்து என்று பெயர். அங்கு திருட்டுத்தனமாக சாராயம் விற்பார்கள். அங்கு சாராயம் விற்பவர் பெயர்தான் மொட்டையம்மாள். கெட்ட வார்த்தை சொல்லி திட்டுவார். என் அப்பாவிடம் மரியாதையாக நடந்து கொள்வார்.
இந்தத் தெருவைப் பார்த்து, கேவலமாக என் நண்பர் ஒரு முறை சொன்னது இன்னும் ஞாபகத்தில் இருக்கிறது.
இந்தத் தெரு முழுவதும் மாறிவிட்டது. சாராயம் விற்கும் இடம் இப்போது இல்லை. சாக்கடைகள் இல்லை. ஆனால் தெரு முழுவதும் வண்டிகள். டூ வீலர் பார்க்கிங் மாதிரி தெரு காட்சி அளிக்கிறது.
எங்கள் தெருவில் மாட்டுப் பொங்கல் அன்று ஒவ்வொரு வீட்டிலும் கோலம் போட்டிருந்தார்கள். அப்போது எடுத்தப் புகைப்படங்களை இங்கே கொடுக்கிறேன்.
Comments